Onderzoek naar bereiken van thuis sekswerkers voor soa-preventie

Hoe kunnen we vrouwen die thuis als sekswerker werken, bereiken met preventieve zorg om seksueel overdraagbare aandoeningen te voorkomen? Dat is de kernvraag in een onderzoek van de afdeling Seksuele Gezondheid, Infectieziekten en Milieu van de GGD Zuid Limburg.

“Nu steeds meer bordelen en clubs sluiten, doen vrouwen dit werk steeds vaker thuis. We kunnen hen zodoende niet meer op de werkplek bezoeken. Daarom willen we weten hoe we hen wel kunnen bereiken”,

vertelt Charlotte Peters.
Zij is afgestudeerd gezondheidswetenschapper en sinds 30 oktober 2017 als junior onderzoeker aan het werk op de afdeling SIM. In het onderzoek werkt de GGD Zuid Limburg samen met de GGD Twente.

“Om een antwoord te krijgen op onze vraag, zijn we de vrouwen om wie het gaat, gaan benaderen. Uiteindelijk zijn in Twente negen vrouwen geïnterviewd. In Zuid-Limburg heeft mijn voorgangster met een sociaal verpleegkundige twintig vrouwen geïnterviewd.”

De vrouwen werden deels via internet en datingsites benaderd.

“Sommige vrouwen schrokken daar in eerste instantie van. Soms werken zij zonder vergunning in gemeenten waar dat wel verplicht is. En er zijn vrouwen die dit werk zwart doen. Politie en UWV proberen deze vrouwen daarom ook in beeld te krijgen. Wij hebben duidelijk gemaakt dat het onderzoek anoniem is: ons uitgangspunt is preventieve gezondheidszorg, want deze vrouwen behoren tot de hoog-risicogroepen als het om soa gaat. Wij kunnen hen daarop testen en bieden gratis hepatitis-B-vaccinaties aan.”

Sommige vrouwen bezochten de soa-poli al en werden op deze manier geworven voor het onderzoek.

“Zo kunnen we de vrouwen die dat wel doen en niet doen met elkaar vergelijken.”

Charlotte Peters analyseert op dit moment de interviews.

“Ik kan nog niet op de resultaten vooruitlopen, maar wat in ieder geval opvalt, is dat het een hele diverse groep is. Divers in werkervaring en divers in motieven om dit werk te doen. Er zijn vrouwen die in de schuldsanering zitten en niet rond kunnen komen. Maar er zijn bijvoorbeeld ook vrouwen die veel behoefte hebben aan seks en het handig vinden als ze daarvoor betaald krijgen. De achtergrond van vrouwen is bovendien heel verschillend: van huisvrouw tot een schooljuf.”

Verder is duidelijk geworden dat persoonlijk contact met medewerkers het vertrouwen in de soa-poli vergroot. De definitieve resultaten van het onderzoek, gefinancierd door de GGD en het RIVM, worden in 2019 gepresenteerd. Inmiddels is de afdeling SIM een onderzoek gestart om mannelijke sekswerkers beter in beeld te krijgen voor soa-zorg.

“Dan gaat het om mannen die seks hebben met mannen. Zij hebben een nog hoger risico op een soa. Het bereiken van deze groep is een extra uitdaging; lang niet alle mannen willen bekend staan als homoseksueel en sommigen associëren wat ze doen ook niet met sekswerk. Ze zoeken elkaar onder andere op via chatrooms en datingsites. We willen graag weten hoe we hen beter kunnen bereiken en zullen proberen mannelijke sekswerkers hierover te interviewen.”